Kijewo Królewskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kijewo Królewskie
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Wawrzyńca
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

chełmiński

Gmina

Kijewo Królewskie

Liczba ludności (III 2011)

601[2]

Strefa numeracyjna

56

Kod pocztowy

86-253[3]

Tablice rejestracyjne

CCH

SIMC

0844940

Położenie na mapie gminy Kijewo Królewskie
Mapa konturowa gminy Kijewo Królewskie, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kijewo Królewskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Kijewo Królewskie”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kijewo Królewskie”
Położenie na mapie powiatu chełmińskiego
Mapa konturowa powiatu chełmińskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kijewo Królewskie”
Ziemia53°16′25″N 18°26′46″E/53,273611 18,446111[1]
Strona internetowa

Kijewo Królewskiewieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie chełmińskim, w gminie Kijewo Królewskie.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Pietà z 1380 roku

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kijewo Królewskie. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Kijewo Królewskie.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 601 mieszkańców[2]. Jest drugą co do wielkości miejscowością gminy Kijewo Królewskie.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

We wsi znajduje się jednonawowy gotycki kościół pw. św. Wawrzyńca z prosto zamkniętym prezbiterium i częściowo drewnianą wieżą, zbudowany w XIII w. W roku 1616 został zniszczony przez pożar, w roku 1674 odbudowany przez dominikanów z Chełmna. W kościele znajduje się późnobarokowy ołtarz główny z obrazem świętego Wawrzyńca oraz gotyckie rzeźby: Pietà z roku 1380 i Matka Boska z Dzieciątkiem z XV w.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość w średniowieczu (XIV wiek) przeszła na własność prokuratora papowskiego (z Papowa Biskupiego)[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 53271
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 478 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. W. Rodzynkowski: Zarys Dziejów Gminy Papowo Biskupie. Papowo Biskupie: Urząd Gminy, 1996.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom IV